از طرح تا اجرا

این چهارمین گزارش به روز شده "طرح جهانی عملیاتی دمانس" می باشد که اطلاعات مهم در مورد پیشرفت کار طرح را در کشورهای مختلف جهان به تصویر می کشد.

همان طور که ما به نیمه راه "طرح جهانی عملیاتی دمانس – پاسخ بهداشت عمومی 2025-2017" می رسیم، چهارمین گزارش، پیشرفت طرح تا به امروز، موانع وتوانمند سازی ها را مورد بررسی قرار می دهد. هم چنین نگاهی برتاثیرجامعه جهانی دمانس دارد که چگونه توانسته ازطریق تبلیغ وحمایت خواهی و همکاری با دولت ها پیشرفت را تسریع و آن ها را وادار به برنامه ریزی و اجرای رکن های اصلی طرح های ملی دمانس نماید

در ادامه، این گزارش تاثیر کووید 19 برطرح های عملیاتی دمانس، افراد مبتلا و مراقبین را نیز بررسی می کند. در ضمن، پنج مرحله مختلف پیشرفت طرح های عملیاتی دمانس که مورد مطالعه قراردارند را به اطلاع می رساند.

نتایج کلیدی بدست آمده شامل:

- از194عضو سازمان جهانی بهداشت که متعهد به داشتن طرح عملیاتی دمانس می باشند فقط تا کنون 32 کشوراقدام به برنامه ریزی طرح نموده اند.

- برای رسیدن به اهداف سازمان جهانی بهداشت "تا سال 2025 ، باید 146 طرح در دست اقدام باشد" به این معنا که سالیانه نیاز به ارائه 28 طرح ملی عملیاتی دمانس در جهان داریم.

- کووید 19، بر نظام های سلامت و اجتماعی کشورهای با درآمد کم و متوسط که دارای اقتصاد های شکننده و زیر ساخت های اقتصادی ضعیف هستند، اختلال ایجاد کرده است.

- شواهد اخیر نشان می دهد که بروزاختلات شناخت و حافظه در تمام سنین در اثر کووید 19 مشاهده شده است. این شواهد به این معنا خواهد بود که افراد بیشتری در آینده به دمانس مبتلا خواهند شد و این خود نیاز به داشتن طرح عملیاتی ملی دمانس را دو چندان می کند.

"این دوران بسیار مهمی بشمار می آید زیرا فقط در سال گذشته 4 طرح ملی کلید خورده است. ما باید با همکاری جامعه دمانس و ابتکارعمل، کار را برای رسیدن به اهداف طرح جهانی عملیاتی دمانس تسریع کرده و پیش ببریم."

درحاشیه هفتاد و چهارمین نشست اجلاس بهداشت جهانی، انجمن جهانی آلزایمر گفتمانی را به مدت 75 دقیقه با شرکت آقای بودی سادیکین، وزیر بهداشت اندونزی، خانم دکتر مرسی موانگنکی، مدیر اجرائی وزارت بهداشت کنیا، آفای دکتر لوئی روبلدو، مدیر انستیتو سالمندی مکزیک، دکتر تارون دووا از بخش سلامت روان و اعتیاد سازمان جهانی بهداشت، خانم دکترجیل لیوینگستون پروفسورروانشناسسالمندی از دانشگاه لندن و خانم کیت سوافر مدیرعامل و یکی از بینانگذاران انجمن همبستگی افراد مبتلا به دمانس را میزبانی کرد.

وزیر بهداشت اندونزی ازکلید خوردن طرح ملی کشورخود و اهمیت آن صحبت کرد. خانم دکتر مرسی موانگنکی گفت که دمانس در کنیا در اولویت قرار گرفته است و به همین دلیل هزینه آن به نصف رسیده است.

مدیر انستیتو سالمندی مکزیک در سخنان خود گفت که مکزیک دارای طرح ملی دمانس هست و با فدراسیون انجمن های مکزیک همکاری دارد و در ضمن مکزیک عضو طرح استراید است.در ادامه سخنان، او گفت که مراقبت حق یک انسان هست.

خانم دکترجیل لیوینگستون، کاهش عوامل خطر را رکن اصلی در طرح های ملی دمانس دانست و گفت از این طریق می توان تغییرات مهمی ایجاد کرد.

خانم دکتر دووا از سازمان جهانی بهداشت، داشتن فضای مجازی برای تبادل اطلاعات، همکاری انجمن های مردم نهاد، دانشگاهیان و دولت ها، هم چنین سرمایه گذاری در تحقیقات و نوآوری را برای اجرای طرح های ملی دمانس در جهان الزامی دانست.

خانم کیت سوافر ازاساتید تشکروتاکید کرد که کووید 19 نباید دمانس را به حاشیه براند زیرا تمرکز بر روی کووید 19 می تواند منجر به عدم تشخیص زود هنگام و از دست دادن زمان برای خیلی ها شود و این خود آمار ابتلا را افزایش می دهد